خلیج-sologulf

همه رفته ها را به تو، به زمین می سپارم

تا خودم

از بدترین روزها

به دیوانه ترین شب ها

پناه ببرم

پناه اورده ام به اولین باران پاییزی

به آخرین آلبوم چاووشی,

به انتظار خبرهای ناگهانی

...

قسم به روز، در آن هنگام كه آفتاب بر آيد.
قسم به شب، به هنگام آرامش آن،
که پروردگارت تو را رها نکرده و
مورد خشم و کینه قرار نداده است.

 

خلیج-sologulf...

آدمها راضی از بندی که گرفتار در آنند... در غصه ی اینکه بندشان کاش از طلا بود، ما را می زنند که مبادا از این غل و از این زنجیر آزاد شوند. 

هستی پی دل می گردد و اینها دل را می کشند که پی دنیا بروند. ترسم از این است که وقتی شب یلدا رسید، آرزو کنیم که ای کاش پاییز نرفته بود. 

 

خلیج-sologulf...

روی بلند ترین قله ی واقع در عمیق ترین دره ها، مات و مبهوت نشسته بودم. به سقوط اعجاب آورم فکر میکردم که ماه ها طول کشید. حالا که باورش کرده ام دوباره دارم درون پاهایم حس میکنم میل ایستادن را. میل دنبال خلیج-sologulf...

دل ، زندان یادهاست

هر چه کنی، هر جا روی، یادت می ماند و جایی نمی رود. کسی صدایش را نمی شنود. تقلا می کند برای فرار اما نمی رود. تا دست آخر ، من خسته، یادت خسته، بنشینیم و همدم هم باشیم.

خلیج-sologulf...

چیست این زندگی؟ در رحم متولد می شویم و به حدی از رشد که رسیدیم، جایمان تنگ می شود و دنیای درون مادر را ترک می کنیم. از کودکی که عبور میکنیم اتاق برایمان کوچک می شود و از خانه بیرون می رویم. کم کم شهر خلیج-sologulf...

برای زمانی که انتظار به آخر رسد. برای وقتی که از پیچ و خم راهروهای این زندان گذشته باشیم. برای لحظه ای که میدانم تو پشت دری و در را اگر باز کنم تو را می بینم... و دیگر از دیدنت دست نخواهم کشید... 

خلیج-sologulf...

شروع کرده ام به گشتنت ... شهر به شهر... تا پیدا کردنت را بیابم... تا از این خیال طولانی بگذرم

خلیج-sologulf...